Katika kijiji kidogo kilichozungukwa na milima mikubwa, kulikuwa na familia duni iliyoishi maisha ya shida. Baba, mkulima maskini, alitumia saa nyingi kulima ardhi, lakini mavuno yake yalikuwa madogo kutokana na ukame unaoendelea. Mama, ambaye alikuwa mgonjwa mara kwa mara, alijitahidi kuwatunza watoto wake wanne wadogo.
Wakati hali ilizidi kuwa mbaya, familia ilikabiliwa na uchaguzi mbaya. Wangeweza kuuza nyumba yao ndogo, lakini hiyo ingewaacha bila makazi. Au wangeweza kuuza watoto wao watatu wakubwa, lakini hiyo ingekuwa ni sawa na kuwaacha wafe.
Kwa moyo mzito, wazazi walichagua kuuza watoto wao. Walimpeleka kijana mmoja na msichana wawili kwenye soko lililokuwa mbali, wakitumaini kupata pesa za kutosha kuokoa maisha yao.
Lakini hatima ilikuwa na mipango mingine. Watoto walitekwa nyara njiani na genge la wahalifu. Wahalifu waliwatenganisha watoto na kuwauza kwa watumwa.
Msichana mdogo aliuzwa kwa familia tajiri ambapo alilazimishwa kufanya kazi za nyumbani bila malipo. Alipigwa, njaa na kunyimwa usingizi. Msichana mzee aliuzwa kwa nyumba ya umalaya ambapo alilazimishwa kuuza mwili wake. Alipata uzoefu wa unyanyasaji na unyanyasaji ambao ungetisha hata mtu mzima.
kijana huyo aliuzwa kwa mmiliki wa mgodi ambapo alilazimishwa kufanya kazi katika hali hatari. Alifanya kazi ndefu, na hangelipwa chochote. Aliumia mara kwa mara, na hakuna aliyekuwa na wasiwasi naye.
Muda ulipita, wazazi wa watoto hawakupata habari zozote kutoka kwa watoto wao. Walipitia huzuni kubwa na majuto, wakiamini kwamba watoto wao walikuwa wamekufa. Walachagua kusahau machungu ya zamani zao na kuishi maisha yao kama bora wawezavyo.
Lakini mbali huko katika nchi nyingine, watoto watatu waliendelea kusumbuliwa. Walikumbuka nyumba yao maskini na familia yao yenye upendo. Walitamani kuwaona wazazi wao tena, lakini walijua kwamba haikuwezekana.
Maisha yao yalikuwa yamejaa maumivu, uchungu na kukata tamaa. Walilaumu wazazi wao kwa kuwaacha, lakini pia walijilaumu kwa kutoweza kuwakinga. Hatimaye, wote watatu walikufa katika hali duni, peke yao na bila mtu yeyote wa kuwalilia.
Na hivyo, hakukuwa na mtu wa kulaumiwa kwa msiba ulioikumba familia ya watoto watatu. Hali zilikuwa kali sana, maamuzi yalikuwa magumu sana, na matokeo yalikuwa ya kusikitisha sana. Na katika huzuni na msiba wao, walikumbusha kwamba wakati mwingine, hakuna mkosaji aliye wazi na kwamba maisha yanaweza kuwa ya kinyama na yasiyo ya haki.