Katika ukubwa usio na mipaka wa ulimwengu, Mwenyezi Mungu Alifu, aliumba binadamu kwa lengo tukufu na lenye maana. Katika hekima yake isiyo na kifani, Mungu alipumua ndani ya Adam, mwanadamu wa kwanza, roho kutoka kwake mwenyewe, akiiweka ndani ya udongo ulio hai.
Tofauti na viumbe vingine, binadamu walipewa mchanganyiko wa pekee wa sifa. Waliumbwa na akili inayowawezesha kufikiri, kuhoji, na kubuni; moyo unaowapa uwezo wa kupenda, kusikitika, na kurehemu; na nafsi inayotamani utakaso na ukaribu na Mungu.
Mungu aliumba binadamu ili wamwabudu Yeye peke yake. Ibada hii haikuwa ibada tu bali njia ya maisha nzima, inayotia ndani kila hatua ambayo mtu anachukua na kila pumzi anayopumua. Ilikuwa njia ya kumshukuru Mungu kwa zawadi ya uhai na ya kutimiza kusudi lake lililokusudiwa.
Zaidi ya hilo, Mungu aliwaumba binadamu kuwa wakhalifa wake duniani. Walikuwa na jukumu la kusimamia na kutunza sayari hii, kuitumia kwa hekima na huruma kwa ajili ya vizazi vijavyo. Walikuwa wakili wa Mungu, waliopewa dhamana ya kulinda na kuendeleza uumbaji wake mkubwa.
Lakini pamoja na utukufu wake na dhamana yake, binadamu pia walikuwa na uwezo wa dhambi na kutotii. Mungu aliumba jamii ya jini, viumbe wa roho, ili kuwaangalia binadamu na kuwapa chaguo la bure. Baadhi ya majini walichagua kuongoza binadamu kwenye wema, wakati wengine walijaribu kuwapotosha.
Binadamu, walipopewa uhuru wa kuchagua, walikabiliwa na majaribio mengi na dhiki. Walilazimika kukabiliana na udhaifu wao wenyewe, majaribu ya dunia hii, na vishawishi vya shetani, adui wa Mungu ambaye aliapa kuwapotosha watoto wa Adamu.
Hata hivyo, Mungu katika rehema yake isiyo na mipaka, aliwapa binadamu mwongozo na msaada. Alifunua vitabu vilivyotakaswa kwa manabii wake, kila kitabu kikija na ujumbe sawa: mwabuduni Mungu peke yake na fufilleni utume wenu kama wakhalifa wake duniani.
Miongoni mwa manabii hawa alikuwa Muhammad, mwisho na bora zaidi yao. Ujumbe wake, uliofunuliwa katika Kitabu Kitakatifu cha Quran, ulizikamilisha dini zote zilizokuja kabla yake na kuwa mwongozo wa kudumu kwa wanadamu wote.
Kwa hivyo, lengo la kuumbwa kwa binadamu katika Uislamu ni wazi: kumwabudu Mungu peke yake, kutimiza dhamana ya ukhalifa wake duniani, na kurejea kwake katika siku ya Hukumu.
Njia ya kufikia lengo hili ni kwa kufuata mafundisho ya Uislamu, ambayo yanajumuisha kuabudu Allah kwa njia sahihi, kufanya matendo mema, na kuepuka dhambi. Kwa kufanya hivyo, binadamu wanaweza kutimiza kusudi lao la kuumbwa na kupata baraka za Mungu, zote katika maisha haya na yajayo.